Τον ενώνουν πολλά
με τον διαβόητο μπριστολιανό προβοκάτορα, χωρίς μάλιστα να εξαντλούνται
στο ότι είναι και οι δυο στενσιλάδες, πολιτικά φορτισμένοι και
απροσμέτρητα ταλαντούχοι. Κυρίως, μοιράζονται το στοιχείο της
αινιγματικότητας. Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι γνωρίζουν πλέον τον
πραγματικό Banksy, αλλά ποιος μπορεί να πει το ίδιο για τον κάτοχο του
ψευδωνύμου P183;
Ξέρουμε ότι έρχεται από τη Ρωσία, τον λένε Πάβελ, είναι 28 ετών και έχει σπουδάσει information design. Έχει δώσει επίσης μία συνέντευξη, αλλά ήταν μέσω Skype και φορούσε μαύρη κουκούλα. Κατά τα άλλα, ο P183 εξελίσσεται γοργά στο πιο γερό νέο χαρτί της παγκόσμιας street art, επικοινωνώντας κοινωνικοπολιτικά σχόλια σε διάφορα σημεία της Μόσχας, υπογραμμισμένα από δόσεις σαρδόνιου χιούμορ και μια παιγνιώδη αισθητική προσέγγιση που φλερτάρει με την οφθαλμαπάτη.
Χαρακτηριστικότερη περίπτωση τα ματογυάλια, με τον ένα βραχίονα να ξεχύνεται από μια φωτιστική κολώνα, τον υπόλοιπο σκελετό σχεδιασμένο πάνω στο χιόνι.
Στο ιδιότυπο καλλιτεχνικό αντάρτικο που ασκεί ο P183 σε αυτή την τόσο παράδοξη πατρίδα του, δεσπόζουν κοριτσάκια που κρεμάνε χριστουγεννιάτικα στολίδια πάνω σε συρματοπλέγματα εργοστασίων, μασκοφόροι που ανάβουν δάδες σε υπόγειες διαβάσεις, κεχαριτωμένες που αναπαύονται στις όχθες τοξικών λιμνών, τσιμεντένιοι τοίχοι που ανασηκώνονται σαν πέπλα, για να αποκαλύψουν επίβουλες φιγούρες.
Παρόλο που στόχος του είναι «μια δυνατή, μορφωμένη και καλλιεργημένη πατρίδα», αρνείται να σχολιάσει τον Πούτιν, («αυτός παραπάει»), ενώ βρίσκει την ατμόσφαιρα στη χώρα του πνιγηρή. «Ο κόσμος είναι στενόμυαλος και δε νοιάζεται παρά μόνο για το χρήμα. Το κράτος αποθαρρύνει τη δημιουργικότητα.
Για μένα, η street art είναι ένα εργαλείο για να φυτεύεις σκέψεις στους ανθρώπους». Όπως εύλογα φαντάζεται κανείς, τα murals του P183 σβήνονται από τις αρχές της Μόσχας αυτοστιγμεί. Κάτι τέτοια σε κάνουν να ασπάζεσαι ολόψυχα την τόσο εμμονική με την καταγραφή κοινωνία της πληροφορίας μας, που ντοκουμεντάρει τα πάντα με κάμερες και κινητά, για να διαμοιράσει το μήνυμα του P183 ραγδαία παντού.
Ξέρουμε ότι έρχεται από τη Ρωσία, τον λένε Πάβελ, είναι 28 ετών και έχει σπουδάσει information design. Έχει δώσει επίσης μία συνέντευξη, αλλά ήταν μέσω Skype και φορούσε μαύρη κουκούλα. Κατά τα άλλα, ο P183 εξελίσσεται γοργά στο πιο γερό νέο χαρτί της παγκόσμιας street art, επικοινωνώντας κοινωνικοπολιτικά σχόλια σε διάφορα σημεία της Μόσχας, υπογραμμισμένα από δόσεις σαρδόνιου χιούμορ και μια παιγνιώδη αισθητική προσέγγιση που φλερτάρει με την οφθαλμαπάτη.
Χαρακτηριστικότερη περίπτωση τα ματογυάλια, με τον ένα βραχίονα να ξεχύνεται από μια φωτιστική κολώνα, τον υπόλοιπο σκελετό σχεδιασμένο πάνω στο χιόνι.
Στο ιδιότυπο καλλιτεχνικό αντάρτικο που ασκεί ο P183 σε αυτή την τόσο παράδοξη πατρίδα του, δεσπόζουν κοριτσάκια που κρεμάνε χριστουγεννιάτικα στολίδια πάνω σε συρματοπλέγματα εργοστασίων, μασκοφόροι που ανάβουν δάδες σε υπόγειες διαβάσεις, κεχαριτωμένες που αναπαύονται στις όχθες τοξικών λιμνών, τσιμεντένιοι τοίχοι που ανασηκώνονται σαν πέπλα, για να αποκαλύψουν επίβουλες φιγούρες.
Παρόλο που στόχος του είναι «μια δυνατή, μορφωμένη και καλλιεργημένη πατρίδα», αρνείται να σχολιάσει τον Πούτιν, («αυτός παραπάει»), ενώ βρίσκει την ατμόσφαιρα στη χώρα του πνιγηρή. «Ο κόσμος είναι στενόμυαλος και δε νοιάζεται παρά μόνο για το χρήμα. Το κράτος αποθαρρύνει τη δημιουργικότητα.
Για μένα, η street art είναι ένα εργαλείο για να φυτεύεις σκέψεις στους ανθρώπους». Όπως εύλογα φαντάζεται κανείς, τα murals του P183 σβήνονται από τις αρχές της Μόσχας αυτοστιγμεί. Κάτι τέτοια σε κάνουν να ασπάζεσαι ολόψυχα την τόσο εμμονική με την καταγραφή κοινωνία της πληροφορίας μας, που ντοκουμεντάρει τα πάντα με κάμερες και κινητά, για να διαμοιράσει το μήνυμα του P183 ραγδαία παντού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου